Ana karakterimiz Clay, cep telefonu kullanmayı sevmeyen biri. O an telefon kullanmayan birkaç kişi ile adeta aile birliği oluşturarak güvenli bir yer aramaya başlıyorlar. Çocuğunu, karısını, kocasını, babasını merak eden geriye kalan insanlar çareyi içe dönüp birbirlerine sığınmakta buluyorlar. Acaba bu frekans bir tür virüs mü?
Rüyalar ve telepati yöntemini kullanan Frekolar oldukça zeki. Ya da topluca düşünme kanalı ile parçaları bir araya getirip ayakta kalmaya çalışıyorlar. Düşünsenize, bir zamanlar sevdiğiniz kapı komşunuz en yakın arkadaşının kolunu koparıp yerken siz hiçbir şey yapamıyorsunuz.
Ölülerin Şafağı, Mahşer, Walking Dead tarzında bir alternatif distopya kurmuş bizlere sevgili Stephen King .Okuru her zamanki gibi içine çekmeyi, merak duygusunu perçinlemeyi çok iyi başarmış. Ama kitabın sonundan hiç hoşlanmadığımı belirtmeden geçemeyeceğim.
0 Yorumlar